دهر به درون وجود ما برمی گردد. وقتی ما گناهی فعلی را انجام می دهیم. چون در محدودۀ فعل و با جوارح و اعضا انجام می گیرد، زمان بر می دارد و به راحتی در زمان جبران می شود . مثلاً اگر ده سال بی حجاب بودم اگر این بی حجابی از روی هوای نفس بوده ریشۀ خصلتی و اندیشه ای نداشته باشد و تنها از غفلت و جهالت من بوده که بی حجاب بودم، به محضی که در زمان توبه می کنم و چادر سر می کنم ، تمام می شود و بخشیده می شوم. اما اگر گناه خصلتی باشد مثلاً حسد داشته باشم یا غضب داشته باشم این گناهان دیگر در جوارح نیست بلکه در جوانح است و چون در نفس من است در عالم دهری هم با من است و من اگر در دنیا نتوانم این کناه را از خود دور کنم و در برزخ بخواهم غضب را بردارم زمان دهری می خواهد. (برگرفته از کتاب رجب «شهرالله» استاد بزرگوار خانم فاطمه میرزایی آذر)
نظرات شما عزیزان:
برچسب‌ها:
چرا میگویند شهید زنده است؟ عشق ورزی شناخت ولی نعمت در محضر آیت اله بهجت قدس سره فضیلت ذکر علی علیه السلام راز مشکلات زندگی 2 تولی دیگر (14) اجازه ظهور راضی بودن به کردار دیگران اولین مصیبت عالم عید ولایت مبارک نشانه کمبود انواع ویتامین ها این الرجبیون گذشته ی ما... برای عرض ادب مردم شام لب های عطشان پاکسازی ضمیر4 پاکسازی ضمیر 3 امامت در صحیفه سجادیه 
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت:
